Η ρητορική της Νέας Δημοκρατίας και η πρακτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία 2 χρόνια έδειχναν ότι δεν ήθελαν να εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα του Α’ και Β μνημονίου. Το έδειχναν διατηρώντας αφενός το μέγεθος και τις δαπάνες του Δημόσιου Τομέα σχεδόν στα ίδια επίπεδα και αφετέρου αφήνοντας όλα τα πιθανά παράθυρα ανοικτά για να επιβιώσουν οι επαγγελματικές και κοινωνικές συντεχνίες .
Υπήρχε μία ελπίδα ότι η μέχρι τώρα επικοινωνία των αρχηγών με τους Ευρωπαίους ηγέτες και τεχνοκράτες, θα τους είχε εμφυσήσει μία άλλη νοοτροπία απέναντι στον ρόλο του κράτους. Δηλαδή θα είχαν αντιληφθεί ότι ο κρατικός μηχανισμός πρέπει να υπηρετεί την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα και να φροντίζει για την ισονομία, την αξιοκρατία και την δίκαιη κατανομή του πλούτου.
Η σύσταση της σημερινής κυβέρνησης θα διατηρούσε ζωντανή την ελπίδα αυτή εάν έδειχνε ή έστελνε σχετικά μηνύματα προς την κατεύθυνση αυτή.
Εάν πχ το μέγεθος της κυβέρνησης ήταν λιτό και με αντίστοιχες προτεραιότητες. Αντιθέτως το μήνυμα το οποίο εκπέμπει είναι ακριβώς το ανάποδο. Επιλέχθηκε ένα μάλλον μεγάλο κυβερνητικό σχήμα με Υπουργεία για τη παραγωγή δημοσίων σχέσεων παρά για την δημιουργία ενός νέου αναπτυξιακού μοντέλου της οικονομίας μας.
Εάν πχ επιλέγονταν στελέχη τα οποία οι επαγγελματική τους καριέρα χαρακτηρίζονταν από διεθνή εμπειρία, οργανωτική και επιστημονική σκέψη. Αντιθέτως επιλέχθηκαν άνθρωποι των οποίων οι απόψεις και οι μέχρι τώρα επαγγελματική τους πορεία περιστρέφεται περισσότερο γύρω από το κράτος παρά τον ιδιωτικό τομέα. Αυτό είναι αναπόφευκτα μία δυσκολία στην βαθύτερη κατανόηση των αναγκαίων εκσυγχρονιστικών αλλαγών της κρατικής λειτουργίας.
Για να αλλάξει η λειτουργία του κρατικού μηχανισμού πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία σαν κοινωνία. Για να το πετύχουμε πρέπει να το πιστέψουμε και για να το πιστέψουμε πρέπει να το περιγράψουμε.
Με αυτά τα δύο χαρακτηριστικά της κυβέρνησης είναι μάλλον απίθανο να μπορέσουμε να περιγράψουμε κάτι καινούριο, σύγχρονο και εθνικά ανταγωνιστικό. Αντιθέτως κινδυνεύουμε να διατηρηθούν οι πολυπλοκότητα των νόμων, η χρονοβόρα απονομή δικαιοσύνης, η δικλείδες ασφαλείας για τη προστασία των συντεχνιών, άσκοπες κρατικές υπηρεσίες και εντέλει το ίδιο το πελατειακό κράτος.
Βλέποντας δε τη πλειοψηφία των υπουργών να φιλάει το χέρι του Αρχιεπίσκοπου μετά την ορκωμοσία, αυθόρμητα αναφωνώ : ‘Βοήθεια μας Παναγία μου…