Μετά από 9 χρόνια κρίση νομίζω ότι η ευχές περί καλής Ανάστασης δεν πιάνουν.
Για φέτος προτείνω να ευχόμαστε να αλλάξουμε σύντομα νοοτροπία. Να αλλάξουμε μυαλά. Να απαλλαγούμε επί τέλους από την κρυφή ελπίδα ότι θα γίνουν όλα όπως παλιά χωρίς εμείς να κουνήσουμε το δακτυλάκι μας. Ας το πάρουμε απόφαση. Δεν θα κερδίσουμε το λαχείο. Δεν θα μας χαρίσουν τα δάνεια. Δεν θα έρθουν μάγοι επενδυτές.
Ότι θα καταφέρουμε θα το καταφέρουμε πρωτίστως μόνοι μας. Με τα χέρια μας και το μυαλό μας. Με δικές μας επιχειρηματικές ιδέες και με δικούς μας πόρους. Με σκληρή δουλειά και εθνική υπερηφάνεια. Για να τιμήσουμε το τεράστιο όνομα των προγόνων μας και να δώσουμε ένα σιγουρότερο μέλλον στα παιδιά μας μέσα στην χώρα μας.
Προφανώς χρειάζεται πολιτική αλλαγή. Πρέπει να δώσουμε την εξουσία στις κοινωνικές δυνάμεις της παραγωγικής εξωστρεφούς οικονομίας.
Ο οπλικός εκσυγχρονισμός και η αύξηση της στρατιωτικής μας αποτελεσματικότητας είναι απολύτως απαραίτητα αλλά είναι μπάλωμα στην τρύπα της οικονομικής μας αναποτελεσματικότητας.
Εάν δεν καταφέρουμε να απογειώσουμε την οικονομία μας όλα τα άλλα είναι ημίμετρα και λαϊκισμός για αφελής. Η επίτευξη 1% και 1,5% αύξηση του ΑΕΠ είναι απλά απαράδεκτο μετά από 10 χρόνια στασιμότητας.
Χρειαζόμαστε στρατηγική για την οικονομία και μετρήσιμους στόχους για κάθε τομέας της .