Αύριο τιμάται ο Κώστας Σημίτης και θα είμαι εκεί έστω και απέξω, για να δείξω με την παρουσία μου την εκτίμηση σε όσα έκανε και σε όσα μας ενέπνευσε να κάνουμε. Πολλά μπορεί να πει κανείς για το ΠΑΣΟΚ για τον Τσουκάτο ή ακόμη και για τον Τσοχατζόπουλο και συμφωνώ και εγώ. Όμως στον Παράδεισο της Ιστορίας θα εισέλθουν όσοι κατάφεραν να αφήσουν ένα θετικό ισοζύγιο σε ηθικές και υλικές αξίες για το κράτος και την κοινωνία μας . Από την δική μου οπτική, εάν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής κατάφερε να μας βάλει στην ΕΕ με πολιτικά κριτήρια, ο Σημίτης κατάφερε να μας βάλει στον επίπονο δρόμο της Ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης.
Ότι εκσυγχρονιστικό έργο έγινε στη μεταπολίτευση, αυτό ξεκίνησε ή ενισχύθηκε, με πρωτοβουλία του Κώστα Σημίτη. Θυμίζω τις ανεξάρτητες αρχές, το taxisnet, τα ολοήμερα σχολεία, τα ΚΕΠ, τα μεγάλα έργα διασύνδεσης και μεταφορών κλπ. Μας έδειξε τι σημαίνει συστηματική διοίκηση, τι σημαίνει να είσαι μέλος της ΕΕ αλλά και ότι η’ ηγεσία’ των μεγάλων λόγων και της όμορφης εικόνας είναι απλά λαϊκισμός. Για εμένα προσωπικά ήταν έμπνευση να καταβάλω μεγαλύτερη προσπάθεια σε ότι κάνω, να σπουδάσω ακόμη περισσότερο, και να σκεφτώ την επιχειρηματικότητα με διαφορετική προοπτική. ‘Όμως ξεβολευτήκαμε, και η εκσυγχρονιστική προσπάθεια του κράτους διακόπηκε με το σύνθημα ‘’ Ήπια Προσαρμογή’’ το οποίο ευφυώς ανέδειξε ότι κουραστήκαμε να γινόμαστε ευρωπαίοι. ‘Θα το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο, με υπουργικά συμβούλια στα σουβλατζίδικα με χαβαλέ και γοητευτικό χαμόγελο. Χωρίς να το καταλάβουμε, καταλήξαμε να σκίζουμε μνημόνια το ένα μετά το άλλο.
Πέρασαν 15 χρόνια μέχρι η Δημοκρατία μας να εκλέξει την πλέον εκσυγχρονιστική κυβέρνηση μετά αυτή του Σημίτη.
Και επειδή αγαπητοί φίλοι, η Δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και είναι δική μας η ευθύνη για ότι συμβαίνει τώρα και στο μέλλον, αύριο θα τιμήσω τον Σημίτη, όπως θα τιμήσω όποιον άλλον, μας αναδείξει ως χώρα Ευρωπαϊκών Αξιών και Παγκόσμιας Εμβέλειας.