Εδώ και δεκαετίες βλέπουμε τα ίδια πρόσωπα με διαφορετικά κοστούμια. Άνθρωποι που θεωρούν πως το κράτος είναι τσιφλίκι τους. Που τοποθετούν φίλους, συγγενείς, “δικά μας παιδιά”. Που διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα σαν να είναι δικό τους.
Και έπειτα, όταν ξεσπά σκάνδαλο, παριστάνουν τους έκπληκτους.
Η Ελλάδα δεν είναι ταινία του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Δεν είναι “Υπάρχει και φιλότιμο”. Είναι η χώρα μας. Και πρέπει να την πάρουμε στα σοβαρά.
Απέναντι σε όλο αυτό, υπάρχει ένας πυρήνας που ποτέ δεν ξεπούλησε αξίες:
Οι ελεύθεροι επαγγελματίες,
Οι αυτοδημιούργητοι,
Οι εργαζόμενοι που δεν διορίστηκαν επειδή γνώριζαν κάποιον.
Η μεσαία τάξη.
Αυτή μπορεί να ηγηθεί της πραγματικής πολιτικής αλλαγής. Χωρίς εξαρτήσεις. Χωρίς υποχρεώσεις. Με αξιοπρέπεια και κοινή λογική.
Αν πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα για ΑΛΛΑΓΗ με ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ, μπες στην ομάδα. Εδώ δεν υπάρχουν “δικά μας παιδιά”. Υπάρχουν άξιοι άνθρωποι.
